ROCK WERCHTER 2016

Top 10 best artists

NO. 1

BAZART

De Gent-Antwerpse groep trekt steevast een legioen zwijmelende meisjes aan, maar ook hun vriendjes en stille minnaars lieten zich niet onbetuigd tijdens het concert op Rock Werchter. Met de singles 'Tunnels' en 'Chaos' steeg de temperatuur naar subtropische hoogte, maar de heetste climax? Die volgde bij de eerste tonen van 'Goud' natuurlijk. "Ik heb al de hele tijd kippenvel," bekent Mathieu Terryn na 'Tunnels'.

NO. 2

LOST FREQUENCIES

“Werchter, are you with me?” Het was een voorspelbare vraag na een dj-set die ook al weinig verrassingen bood, maar die de tent wel vakkundig op stelten zette.Zijn set was dan ook een gevalletje ‘voor elk wat wils’: af en toe eens fors doorstompen voor de clubbers (‘Down’ van Chemical Surf), op gezette tijden een geremixt hitje (‘Bongo Bong’, ‘Jump Around’, ‘What Is Love’) en voorts gemoedelijke beats waar niemand zich aan kon storen.

NO. 3

DAUGHTER

Broos ligt soms beter in de markt dan boos. Want wat is er fijner voor een ordinaire sukkel zoals u en ik dan vast te stellen dat onze muzikale helden óók sukkels zijn? Lieden met angsten en twijfels, die hun leven net zo min onder controle hebben als wij. Eén en ander verklaart de populariteit van Daughter, het creatieve vehikel van zangeres-gitariste Elena Tonra en gitarist Igor Haefemi.

NO. 4

YEARS & YEARS

Posterboy Olly Alexander, die menig vrouw (en man) knikkende knietjes bezorgt, speelt met zijn geverfde blonde lokken gedoodverfde rol van Justin Timberlake in diens *NSYNC periode en profileert zich als het overduidelijke middelpunt van de band. Net als Justin (en The Weeknd) doet Olly zijn beste Michael Jackson imitatie.

NO. 5

FLUME

"Kiss me, Flume!" Dat lazen we op één van de pancartes in een uitpuilende tent. Kussen met een fluim? Dank je lekker! Al op dag één vergleden de tijdelijke logé's van Werchter kennelijk in het soort orale omgang waar je huisdokter ernstige bedenkingen bij zou hebben. Maar toegegeven: deze Flume voelde effectief aan als een innige kus. Meer nog: het leek wel alsof deze Harley Streten een paringsritueel in slow motion ondernam met zijn publiek.

NO. 6

EDITORS

"We can’t get too miserable tonight", monkelde Tom Smith. Uiteindelijk was het zaterdagnacht, niet waar? Niettemin las je op de grote tv-schermen doffe treurnis in zijn blik, en een aan wanhoop grenzende weemoed. Zou het zware tourleven deze brave jongen inmiddels te grazen hebben genomen? Of deed het eigen troosteloze decor van Editors hem stilaan de das om?

NO. 7

ELLIE GOULDING

Wat is de norm? Op Werchter, tijdens het regenseizoen, geldt eigenlijk: een goed optreden is een optreden dat het publiek de regen, de modder en het drijfzand doet vergeten. Gek, eigenlijk: niemand gaat ooit uit vrije wil een terrasje doen in de regen, of dineren in de regen, of vrijen in de modder, maar hele massa’s luisteren uit vrije wil naar muziek in de regen. Wat dat betreft had Ellie Goulding geluk: Jake had de zondvloed over zich heen gekregen, en de wolken waren leeg.

NO. 8

BLACK BOX REVELATION

Het zal verdorie de veertigste keer zijn dat we BBR bespreken. Je zou denken dat de Werchter-veteranen zich niet meer zouden hoeven te bewijzen voor het thuispubliek, maar na al die jaren klinken Paternoster en Van Dyck nog steeds hongerig als twee aan Percocet verslaafde mijnwerkers die twee weken geen zonlicht hebben gezien en dagenlang op hetzelfde stukje kauwtabak hebben gekauwd.

NO. 9

KAISER CHIEFS

I'd like to pass this message to the press, zong Ricky Wilson in 'Every day I love you less and less'. Ik vrees dat de boodschap was dat de zesde beurt van de Kaiser Chiefs op het beste festival ter wereld wat teleurstelde. Ben ik nu echt de enige die er een hekel aan heeft dat frontmen tot vervelens toe oproepen om te klappen, zingen, roepen, springen? Hoe meer zo'n demagoog dat opdringt, hoe minder zin ik er in heb. Op Werchter telt niet zozeer hoe briljant je bent, maar wel in welke mate je een doorweekte wei meekrijgt.

NO. 10

WALK OFF THE EARTH

Herinnerde ù hen nog? Walk Off The Earth was zowat de grootste YouTube-sensatie van 2012. Met zijn vijven speelde deze Canadese groep tegelijk op eenzelfde gitaar terwijl ze Gotye's 'Somebody that I used to know' naar hun handen zetten. Het groeide uit tot de vaakst aangeklikte cover van het jaar. Maar zoals Gotye voor eeuwig en een dag afgerekend zal worden op die ene oorwurm, leek Walk Off the Earth ook vast te blijven hangen aan die ene viral video en geinige gimmick.

ROCK WERCHTER 2016